Mazda RX-7: Extreme Rotor

Toen de Mazda RX-7 eind jaren zeventig op de markt voor sportwagens verscheen, reageerden specialisten uit Amerika en West-Europa aanvankelijk met wantrouwen en scepsis. Het model kreeg veel kritiek, vooral vanwege het ontwerp. Volgens journalisten lijkt de voorkant namelijk op de Porsche 924 en de achterkant op de TVR aripa prasco pret fata spate stanga si dreapta.

Mazda RX-7: Extreme Rotor

De waarheid is dat deze overeenkomsten wat overdreven zijn: in werkelijkheid heeft de RX-7 alle kwaliteiten van een volbloed sportwagen gecombineerd met een complexe, zeer efficiënte mechanica, een opmerkelijke acceleratie van 0 naar 100 km/u in slechts 8,7 seconden, een extreem sportief silhouet, een overzichtelijke en functionele dashboardconfiguratie en twee zeer comfortabele stoelen die lijken op die van een rallyauto. Dit is een combinatie van hoogwaardige technische kwaliteiten die elke echte autoliefhebber zal intrigeren, ongeacht de prijs.

Kort na de première van de RX-7 werd de wereldpers veel positiever en berichtte op passende wijze over het debuut van de nieuwe mededinger in de sportklasse. In 1978 nam het prestigieuze Amerikaanse tijdschrift Road & Track hem zelfs op in zijn ranglijst van "De 10 auto's die de wereld veranderden." In januari van het daaropvolgende jaar riep Road Test Magazine de auto uit tot "De meest ongelooflijke sportwagen van 1979" en lezers van Car and Driver noemden de auto "De meest betekenisvolle geïmporteerde auto van 1979".

Een uitzonderlijke erkenning van de kwaliteiten van de Mazda RX-7 was zijn briljante prestatie in de 24 uur van Daytona in 1979. Van de 68 auto's die aan de start kwamen, vielen er 46 af, waarbij de eerste twee plaatsen in de GTU-klasse (Grand Touring onder 2,5 l) werden ingenomen door twee fabrieksmatig afgestelde versies van de RX-7 - een werkelijk briljante start voor het model. In 1981 werd de RX-7 door Motor Trend uitgeroepen tot de bestverkochte importauto in de Verenigde Staten.

De Mazda RX-7 werd geproduceerd van 1978 tot 2002. Aanvankelijk was hij uitgerust met een lichte en compacte tweerotormotor met een cilinderinhoud van 1146 cc, direct achter de vooras geplaatst. Dit is tevens de eerste auto van het Japanse bedrijf waarvan de koplampen onder een kap zitten, en tevens de enige Japanse auto uit de jaren 70 en begin jaren 80 met dit type koplampen (met uitzondering van de kortstondige Toyota 2000 GT). Hij is leverbaar als tweezitscoupé, waarbij op individuele bestelling de mogelijkheid bestaat om achterstoelen toe te voegen. In totaal zijn er in de geschiedenis van het model 811.634 exemplaren geproduceerd.

De tweede serie van de RX-7, geproduceerd van 1981 tot 1983 (waartoe de auto op de foto's behoort), onderscheidt zich qua uiterlijk door dikkere rubberen strips op de bumpers en zijkanten van de carrosserie, maar ook door bredere achterlichten en een licht aangepaste achterkant. Het model is 61 kg lichter dan de eerste versie, de tank is groter, het dashboard is gemoderniseerd en de versnellingspook is nu kleiner en dichter bij de bestuurder geplaatst.

In 1981 werd de standaard handgeschakelde vierversnellingsbak op alle versies vervangen door een vijfversnellingsbak en werd het vermogen verhoogd tot 115 pk.

Auto-onderdelen AutoPower
Auto-onderdelen AutoPower

De waarheid is dat deze overeenkomsten wat overdreven zijn: in werkelijkheid heeft de RX-7 alle kwaliteiten van een volbloed sportwagen gecombineerd met een complexe, zeer efficiënte mechanica, een opmerkelijke acceleratie van 0 naar 100 km/u in slechts 8,7 seconden, een extreem sportief silhouet, een overzichtelijke en functionele dashboardconfiguratie en twee zeer comfortabele stoelen die lijken op die van een rallyauto

Kort na de première van de RX-7 werd de wereldpers veel positiever en berichtte op passende wijze over het debuut van de nieuwe mededinger in de sportklasse